- 9 -
الإمام ناصر محمد اليماني
08 - 05 - 1434 هـ
20 - 03 - 2013 مـ
۳۰ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
08:40 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.org/showthread.php?p=91194
ـــــــــــــــــــــ
امام مهدی به اذن خداوند با برهان قوی علمی بر دکتر احمد عمرو چیره میشود و هر کس که به دنبال حق باشد آن را خواهد دید، غیر حق راهی وجود ندارد..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الأطهار وجميع أنصار الله الواحد القهّار إلى اليوم الآخر، أمّا بعد..
بازمیگردیم تا جواب سؤالات را کامل کنیم ، درحالیکه خشم خود را فرو مینشانیم. حال جواب به سومین سؤال که میپرسد:
پایان سؤال احمد عمرو.
حال به سؤال سوم به حق جواب داده و میگوییم: احمد عمرو، تمام صفات ذاتی و نفسانی خداوند ازلی هستند. در اینجا احمد عمرو از خوشحالی پرواز کرده و میگوید: «ناصر محمد به این ترتیب اعتراف کردی که خداوند قبل از آن که خلق را بیافریند، غضبناک بوده است». امام مهدی در پاسخ میگوید: پناه بر خدا که به پروردگارم نسبت ظلم بدهم، چرا که او به هیچیک از بندگانش بهناحق و ظالمانه غضب نمیکند؛ بلکه مقصود من این است که از صفات ازلی نفسی خداوند این است که غضب میکند و راضی میشود به این صورت که از کسی که او را اطاعت نماید راضی و نسبت به کسی که راه عصیان درپیش گیرد غضب میکند. اما احمد عمرو میخواهد خداوند قبل از آفریدن خلق و فرستادن رسولان، از آنها غضبناک باشد. احمد عمرو! همانا که تو بر خطایی و چنین نیست. خداوند ابتدا رسولان را به سوی خلق میفرستد تا بعد از آمدن رسولان دیگر در برابر او حجت نداشته باشند. از آنجا که غضب و رضایت از صفات ازلی پروردگار هستند؛ خداوند از کسانی که او را اطاعت نمایند راضی و نسبت به کسانی که در برابر خداوند و رسولانش عصیان میورزند غضبناک میگردد. ما پیش از این نیز به صورت مفصل در بیانات خود در این باره سخن گفتهایم.
پایان پاسخ به سؤال سوم.
حال به سراغ جواب سؤال چهارم میآییم که میگوید:
ج-۴: احمد عمرو! همانا که امام مهدی به تمام صفات ذاتی و نفسانی خداوند ایمان دارد و همچنین یقین دارد که این از صفات نفسانی خداوند است که غضب کند و یا راضی گردد و یا بعد از غضب کردن، راضی شود که اگر چنین نبود دیگر بازگشت بنده به سوی خداوند و توبه فایدهای نداشت و اگر خداوند به سبب عمل بنده از او غضبناک میگردید؛ هر چقدر هم بنده توبه مینمود، خداوند از او راضی نمیشد چرا که بر اساس فتوای احمد عمرو غضب باید دائم در نفس خداوند به صورت مستمر باقی باشد و سزاوار نیست که غضب به رضوان ورضایت تبدیل گردد!
الإمام ناصر محمد اليماني
08 - 05 - 1434 هـ
20 - 03 - 2013 مـ
۳۰ - اسفند - ۱۳۹۱ ه.ش.
08:40 صـبح
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://mahdialumma.org/showthread.php?p=91194
ـــــــــــــــــــــ
امام مهدی به اذن خداوند با برهان قوی علمی بر دکتر احمد عمرو چیره میشود و هر کس که به دنبال حق باشد آن را خواهد دید، غیر حق راهی وجود ندارد..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الأطهار وجميع أنصار الله الواحد القهّار إلى اليوم الآخر، أمّا بعد..
بازمیگردیم تا جواب سؤالات را کامل کنیم ، درحالیکه خشم خود را فرو مینشانیم. حال جواب به سومین سؤال که میپرسد:
حال به سؤال سوم به حق جواب داده و میگوییم: احمد عمرو، تمام صفات ذاتی و نفسانی خداوند ازلی هستند. در اینجا احمد عمرو از خوشحالی پرواز کرده و میگوید: «ناصر محمد به این ترتیب اعتراف کردی که خداوند قبل از آن که خلق را بیافریند، غضبناک بوده است». امام مهدی در پاسخ میگوید: پناه بر خدا که به پروردگارم نسبت ظلم بدهم، چرا که او به هیچیک از بندگانش بهناحق و ظالمانه غضب نمیکند؛ بلکه مقصود من این است که از صفات ازلی نفسی خداوند این است که غضب میکند و راضی میشود به این صورت که از کسی که او را اطاعت نماید راضی و نسبت به کسی که راه عصیان درپیش گیرد غضب میکند. اما احمد عمرو میخواهد خداوند قبل از آفریدن خلق و فرستادن رسولان، از آنها غضبناک باشد. احمد عمرو! همانا که تو بر خطایی و چنین نیست. خداوند ابتدا رسولان را به سوی خلق میفرستد تا بعد از آمدن رسولان دیگر در برابر او حجت نداشته باشند. از آنجا که غضب و رضایت از صفات ازلی پروردگار هستند؛ خداوند از کسانی که او را اطاعت نمایند راضی و نسبت به کسانی که در برابر خداوند و رسولانش عصیان میورزند غضبناک میگردد. ما پیش از این نیز به صورت مفصل در بیانات خود در این باره سخن گفتهایم.
پایان پاسخ به سؤال سوم.
حال به سراغ جواب سؤال چهارم میآییم که میگوید:
احمد عمرو از خدا تقوا کن و بترس، این عقیده شیاطین است، آنان که از رحمت خداوند مأیوس شده و باور دارند بعد از آنکه مورد خشم خداوند قرار گرفتند؛ دیگر پروردگار آنان را نمیبخشد و به هیچوجه از ایشان راضی نخواهد شد و به همین سبب به شیطان، ابلیس گفته میشود چون از رحمت خداوند مأیوس و نااميد [مبلس] است و ظن او نسبت به پروردگارش او را به هلاکت انداخته و خدای خود را آنگونه که شایسته اوست نشناخته است. پاسخ به سؤال چهارم تمام شد و اما سؤال پنجم؛ ما پیش از این به صورت مفصل به آن پاسخ دادهایم.
حال به سراغ سؤال ششمی میآییم که احمد عمرو پرسیده است:
ج-۶: امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ میگوید: قسمت اعظم سؤالات تو منشأ یکسان دارد ولی مشکلی نیست. احمد! من به تو یادآوری میکنم، باز به نام خود و تمام انصار به تو یادآوری میکنم ما ایمان داریم که از صفات ازلی نفسانی خداوند غضب و رضای اوست و این از صفات ازلی در نفس خداوند است؛ یعنی او بر بندگان عصیانگر غضب کرده و از بندگانی که اطاعت میکنند راضی است. به همین ترتیب به حق به تمام بندگان خداوند که در حق خود اسراف نمودهاند، فتوا میدهیم: به خاطر فتوای احمد عمرو که میگوید غضبی که در نفس خدا نسبت به شما وجود دارد امکان ندارد به رضایت و رضوان تبدیل گردد، از رحمت خداوند مأیوس نشوید. بلکه فتوای امام مهدی بر حسب فتوایی است که خداوند در مورد کسانی داده است که به علت افراط در ارتکاب گناهان و اسراف در این امر گرفتار غضب خداوند شدهاند؛ غضبی که در پی کثرت گناهان واعمالشان در نفس خداوند نسبت به آنان وجود دارد. ما به آنان فتوا میدهیم از رحمت خداوند مأیوس نشوند که خداوند توبه بندگانش را میپذیرد و با اینکه نسبت به آنان غضبناک است، اما با توبه، از ایشان راضی میشود و آن را با نعمتی از نزد خود به رضوان مبدل میسازد، البته اگر با توبه وانابه به سوی پروردگار بازگردند و از آنچه که خداوند نازل نموده پیروی نمایند. نگاه کنید که خداوند به تمام بندگان جن و انس از هر جنس و گونهای که با گناه اسراف کردهاند چه میفرماید. آنان اگر انابه و توبه کرده و از آنچه که پروردگارشان به سویشان نازل نموده است، پیروی نمایند؛ آنگاه خداوند بدیهای ایشان را به حسنات مبدل ساخته و غضب او به رضوان تبدیل میگردد تا هیچ بندهای حجت نداشته باشد که از رضوان خداوند مأیوس است چون پروردگار بعد ازغضب از او راضی نمیشود و بگوید: «امیدی به پذیرش توبه من نیست چون خداوند از من غضبناک شده است و از من راضی نمیشود؛ پس توبه فایدهای ندارد». سبحان الله العظیم! به خداوند قسم که تو جناب احمد عمرو از مردم دعوت میکنی تا از رحمت خداوند نا امید و مأیوس گردند. ای مرد! اگرغضب خداوند برای کسی که توبه کرده و به سوی خداوند بازگشته تبدیل به رضایت و رضوان نشود و بدیها به حسنات مبدل نگردد، تمام بندگان از رحمت پروردگار و معبودشان نا امید میشوند، سبحان الله؛ پاک و منزه است خداوندی که رحمت و علمش همه چیز را در برمیگیرد، خدایی که احکام گناهان و بدیها را به حسنات و عفو مبدل میسازد و با احسان خود، غضب را به رضایت و رضوان مبدل مینماید تا بندگان نا امید نشوند که به خاطر کثرت گناهان، خداوند از ایشان غضبناک است و تصور کنند که امیدی نیست که ایشان را ببخشد و از ایشان راضی گردد.
و برای اینکه حجتی نداشته باشند ، به همین خاطر ندای او تمام بندگان خداوند در آسمانها و زمین را شامل میشود، تا مبادا از رحمت خداوند مأیوس شده و بگویند ما به علت اسراف در گناهان گرفتار غضب خداوند هستیم و امیدی نیست که ما را ببخشاید و از ما راضی گردد چراکه بر اساس فتوای احمد عمرو صفات نفسانی خداوند قابل تغییر نیستند و او بعد از غضب؛ راضی نمیشود. هیهات، هیهات ....و برای اینکه بندگان در پیشگاه پروردگارشان حجت نداشته باشند که غضب او به علت اسراف آنها در گناه و جرایم بدل به رضایت نمیشود؛ تمام بندگان ملکوت را مورد خطاب قرار میدهد. خداوند تعالی میفرماید:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
حال سراغ سؤال هفتم می آییم که احمد عمرو در آن میگوید:
؟ج-۷: امام مهدی در پاسخ به حق میگوید: من به ملکوت پروردگارم راضی نخواهم شد تا خداوند در نفس خود راضی شده و متحسر و حزین نباشد و این اتفاق نمیافتد مگر اینکه خداوند تمام بندگان گمراه خود را مشمول رحمت خود فرماید که پروردگار من بر هر چیز قادر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
حال به سراغ سؤال ششمی میآییم که احمد عمرو پرسیده است:
و برای اینکه حجتی نداشته باشند ، به همین خاطر ندای او تمام بندگان خداوند در آسمانها و زمین را شامل میشود، تا مبادا از رحمت خداوند مأیوس شده و بگویند ما به علت اسراف در گناهان گرفتار غضب خداوند هستیم و امیدی نیست که ما را ببخشاید و از ما راضی گردد چراکه بر اساس فتوای احمد عمرو صفات نفسانی خداوند قابل تغییر نیستند و او بعد از غضب؛ راضی نمیشود. هیهات، هیهات ....و برای اینکه بندگان در پیشگاه پروردگارشان حجت نداشته باشند که غضب او به علت اسراف آنها در گناه و جرایم بدل به رضایت نمیشود؛ تمام بندگان ملکوت را مورد خطاب قرار میدهد. خداوند تعالی میفرماید:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
حال سراغ سؤال هفتم می آییم که احمد عمرو در آن میگوید:
{أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [المائدة]
احمد عمرو؛ غفران چیست؟ جز این نیست که غفران تبدیل صفت غضب به رضوان است.
امام مهدی منتظر طمع ندارد که رضوان خداوند نسبت به شیطان و اولیائش قبل از تحمل و چشيدن عقوبت اعمالشان رخ دهد، بلکه مقصودمان بندگان گمراهی است که بعد از گرفتار شدن به صیحه [عذاب خداوند]، به خاطر کوتاهیهایی که در پیشگاه پروردگارشان مرتکب شدهاند نادم و پشیمان هستند و خداوند نسبت به ایشان متحسر و حزین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
و اما کسانی که غضب خداوند را غایت و منتهای آرزویشان قرار داده و هدفشان در این دنیا همین است، شب و روز در تلاشاند تا خداوند در نفس خود نسبت به بندگانش غضبناک گردد. در علم کتاب آمده است که در روز قیامت اینان نیز نادم هستند، اما ندامتشان به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند نیست! بلکه نادم هستند که چرا نتوانستهاند تمام ملتها را گمراه کنند تا همراه ایشان به جهنم افکنده شوند و برای همین است که در نفس خداوند نسبت به این گروه حسرت و تأسف و حزنی نمییابیم. آنان کسانی هستند که مغضوب خداوند هستند [مغضوب علیهم]. کسانی که شب و روز تلاش میکنند تا رضوان خداوند نسبت به بندگانش محقق نگردد، آنان دشمنان خداوند و دشمنان ما هستند و خداوند آنان را جزئی از هدف ما قرار نداده است، چون اثری از ندامت و تحسر به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند درایشان نمییابیم؛ بلکه میبینیم که شیاطین جن و انس در روز قیامت نادماند که چرا تمام مردم را یکدست نسبت به خداوند کافر نکردهاند تا همراه ایشان در آتش جهنم گرفتار گردند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم [النساء]
ولی احمد عمرو هدف امام مهدی و انصارش را درک نکردهاست، این هدف رفتن تحسر از نفس خداوند نسبت به بندگان گمراه است نه بندگان مغضوب و ما راضی نخواهیم شد تا پروردگار راضی شود. لذا میبینید که میگوییم راضی نخواهیم شد تا خداوند در نفس خود راضی شده و تحسر و حزن نسبت به کسانی که تصور میکردند هدایت شدهاند، اما تلاششان در دنیا به هدر رفته است؛ از بین برود.
همانا که بین گمراهان و کسانی که مغضوب خداوند هستند، تفاوت بسیاری وجود دارد؛ چون گمراهان تصور میکنند هدایت شدهاند اما از راه راست دور شده و بندگان مقرب خداوند رحمان را به امید رسیدن به قرب خداوند عبادت میکنند. آنها خداوند را دوست دارند اما برای او شریک قائل شدهاند و تصور میکنند هدایت شدهاند. و اما «مغضوب علیهم» از خداوند و رضوان او بیزارند و از مؤمنان به خداوند انتقام گرفته و کسانی را که به خداوند افترا میزنند را به دوستی برمیگزینند و شب و روز تلاش مینمایند تا نور خداوند را خاموش سازند و هیچکوتاهی نمیکنند؛ آنان شیاطین جن و انس بوده و از سرکش ترین کافران نسبت به خداوند هستند. آنها، شیاطین جن و انس به آتش جهنم سزاوارترند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ﴿٦٨﴾ ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَـٰنِ عِتِيًّا ﴿٦٩﴾ ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا ﴿٧٠﴾} [مريم]، صدق الله العظيم،
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
حال به سراغ سؤال هشتم میآییم که احمد عمرو در آن میپرسد:
ج-۸: امام مهدی در پاسخ پرسشگران میگوید: پناه بر خدا که از کسانی باشم که خداوند تعالی درمورد آنان میفرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿٧﴾ أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [يونس].
پناه برخدا که از کسانی باشم که خداوند تعالی درمورد آنان میفرماید:
{فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿٢٩﴾ ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ} صدق الله العظيم [النجم:۲۹-۳۰].ولی احمد عمرو، من تمنا دارم که خداوند تمام ملکوت دنیا را به من عطا نماید تا از آن به عنوان «وسیله» به سوی پروردگارم استفاده کرده و مردم را به اذن خداوند به امتی واحد در راه راست [صراط مستقیم] تبدیل نمایم تا خداوند راضی شود. همچنين نبی الله سليمان عليه الصلاة و السلام هم به خاطر رشک به دنیا تمنا نکرد تا خداوند ملکوتی به او عطا نماید که بعد از او سزاوار کسی نباشد. این تمنا به خاطر اصرار او برای جهاد در راه خداوند و امر به معروف و نهی از منکر بود تا نزدیکترین و محبوبترین بنده در نزد پروردگارسبحان باشد و برای همین نبی الله سلیمان گفت:
{قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [ص]
این دعای نبی الله سلیمان از روی حب به دنیا نیست تا به آن راضی باشد؛ حاشا لله!! بلکه این مُلک را برای آن میخواهد تا از کسانی باشد که به شدت و بیش از همه در راه رسیدن به حب و قرب خداوند رقابت میکنند.
دکتر فاضل احمد عمرو! آیا متوجه موضوع شدی؟ و ما برهانهای علمی بیشتری از آنچه که پروردگارم به من آموخته در نزد خود داریم؛ پاک و منزه است پروردگار من که من چیزی جز آنچه که به من آموختهای نمیدانم که تو عزیز و حکیمی. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
حال به سراغ سؤال نهم میآییم که احمد عمرو درآن میگوید:
ج-۹: امام مهدی ناصر محمد یمانی در جواب او میگوید: حاشا که پروردگارم اعمال بد انسان را بیافریند یا به بدی و زشتی فرمان دهد! تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
ممکن است دکتر احمد عمرو بخواهد بگوید: «ولی من ازآیات محکم کتاب برایت حجت ميآورم که:
{وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات] ».
امام مهدی در پاسخ میگوید: همانا که بیان حق فرموده خداوند تعالی: {وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات]، این است که خداوند شما و بتهایی که شما از صنع خداوند میسازید چه از آهن باشد یا مس یا طلا و یا نقره و یا از سنگ میتراشید را آفریده است و اینها همه صنع خداوند هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾ وَاللَّـهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات].
ای مرد چگونه ممکن است خداوند سبحان سازنده عمل انسان باشد؟ اگر چنین باشد؛ چرا مردم را به خاطر اعمالی که خود آفریده است عذاب میکند؟ چقدر بعضی از سخنان شما که برخلاف عقل و منطق است مرا به تعجب شدید وا میدارد!!
اما در مورد صفات حزن و سرور و حسرت و رحمت در نفس انسان، خداوند این صفات را با قدرت کلمات خود در نفس انسان آفریده و هرکس که هدایت بخواهد را هدایت کرده و هرکس گمراهی را بخواهد، گمراه مینماید و پروردگارت به احدی ظلم نمیکند.
احمد عمرو؛ غفران چیست؟ جز این نیست که غفران تبدیل صفت غضب به رضوان است.
امام مهدی منتظر طمع ندارد که رضوان خداوند نسبت به شیطان و اولیائش قبل از تحمل و چشيدن عقوبت اعمالشان رخ دهد، بلکه مقصودمان بندگان گمراهی است که بعد از گرفتار شدن به صیحه [عذاب خداوند]، به خاطر کوتاهیهایی که در پیشگاه پروردگارشان مرتکب شدهاند نادم و پشیمان هستند و خداوند نسبت به ایشان متحسر و حزین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
و اما کسانی که غضب خداوند را غایت و منتهای آرزویشان قرار داده و هدفشان در این دنیا همین است، شب و روز در تلاشاند تا خداوند در نفس خود نسبت به بندگانش غضبناک گردد. در علم کتاب آمده است که در روز قیامت اینان نیز نادم هستند، اما ندامتشان به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند نیست! بلکه نادم هستند که چرا نتوانستهاند تمام ملتها را گمراه کنند تا همراه ایشان به جهنم افکنده شوند و برای همین است که در نفس خداوند نسبت به این گروه حسرت و تأسف و حزنی نمییابیم. آنان کسانی هستند که مغضوب خداوند هستند [مغضوب علیهم]. کسانی که شب و روز تلاش میکنند تا رضوان خداوند نسبت به بندگانش محقق نگردد، آنان دشمنان خداوند و دشمنان ما هستند و خداوند آنان را جزئی از هدف ما قرار نداده است، چون اثری از ندامت و تحسر به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند درایشان نمییابیم؛ بلکه میبینیم که شیاطین جن و انس در روز قیامت نادماند که چرا تمام مردم را یکدست نسبت به خداوند کافر نکردهاند تا همراه ایشان در آتش جهنم گرفتار گردند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم [النساء]
ولی احمد عمرو هدف امام مهدی و انصارش را درک نکردهاست، این هدف رفتن تحسر از نفس خداوند نسبت به بندگان گمراه است نه بندگان مغضوب و ما راضی نخواهیم شد تا پروردگار راضی شود. لذا میبینید که میگوییم راضی نخواهیم شد تا خداوند در نفس خود راضی شده و تحسر و حزن نسبت به کسانی که تصور میکردند هدایت شدهاند، اما تلاششان در دنیا به هدر رفته است؛ از بین برود.
همانا که بین گمراهان و کسانی که مغضوب خداوند هستند، تفاوت بسیاری وجود دارد؛ چون گمراهان تصور میکنند هدایت شدهاند اما از راه راست دور شده و بندگان مقرب خداوند رحمان را به امید رسیدن به قرب خداوند عبادت میکنند. آنها خداوند را دوست دارند اما برای او شریک قائل شدهاند و تصور میکنند هدایت شدهاند. و اما «مغضوب علیهم» از خداوند و رضوان او بیزارند و از مؤمنان به خداوند انتقام گرفته و کسانی را که به خداوند افترا میزنند را به دوستی برمیگزینند و شب و روز تلاش مینمایند تا نور خداوند را خاموش سازند و هیچکوتاهی نمیکنند؛ آنان شیاطین جن و انس بوده و از سرکش ترین کافران نسبت به خداوند هستند. آنها، شیاطین جن و انس به آتش جهنم سزاوارترند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ﴿٦٨﴾ ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَـٰنِ عِتِيًّا ﴿٦٩﴾ ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا ﴿٧٠﴾} [مريم]، صدق الله العظيم،
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
حال به سراغ سؤال هشتم میآییم که احمد عمرو در آن میپرسد:
{إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿٧﴾ أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [يونس].
پناه برخدا که از کسانی باشم که خداوند تعالی درمورد آنان میفرماید:
{فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿٢٩﴾ ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ} صدق الله العظيم [النجم:۲۹-۳۰].ولی احمد عمرو، من تمنا دارم که خداوند تمام ملکوت دنیا را به من عطا نماید تا از آن به عنوان «وسیله» به سوی پروردگارم استفاده کرده و مردم را به اذن خداوند به امتی واحد در راه راست [صراط مستقیم] تبدیل نمایم تا خداوند راضی شود. همچنين نبی الله سليمان عليه الصلاة و السلام هم به خاطر رشک به دنیا تمنا نکرد تا خداوند ملکوتی به او عطا نماید که بعد از او سزاوار کسی نباشد. این تمنا به خاطر اصرار او برای جهاد در راه خداوند و امر به معروف و نهی از منکر بود تا نزدیکترین و محبوبترین بنده در نزد پروردگارسبحان باشد و برای همین نبی الله سلیمان گفت:
{قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [ص]
این دعای نبی الله سلیمان از روی حب به دنیا نیست تا به آن راضی باشد؛ حاشا لله!! بلکه این مُلک را برای آن میخواهد تا از کسانی باشد که به شدت و بیش از همه در راه رسیدن به حب و قرب خداوند رقابت میکنند.
دکتر فاضل احمد عمرو! آیا متوجه موضوع شدی؟ و ما برهانهای علمی بیشتری از آنچه که پروردگارم به من آموخته در نزد خود داریم؛ پاک و منزه است پروردگار من که من چیزی جز آنچه که به من آموختهای نمیدانم که تو عزیز و حکیمی. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
حال به سراغ سؤال نهم میآییم که احمد عمرو درآن میگوید:
{وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
ممکن است دکتر احمد عمرو بخواهد بگوید: «ولی من ازآیات محکم کتاب برایت حجت ميآورم که:
{وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات] ».
امام مهدی در پاسخ میگوید: همانا که بیان حق فرموده خداوند تعالی: {وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات]، این است که خداوند شما و بتهایی که شما از صنع خداوند میسازید چه از آهن باشد یا مس یا طلا و یا نقره و یا از سنگ میتراشید را آفریده است و اینها همه صنع خداوند هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾ وَاللَّـهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات].
ای مرد چگونه ممکن است خداوند سبحان سازنده عمل انسان باشد؟ اگر چنین باشد؛ چرا مردم را به خاطر اعمالی که خود آفریده است عذاب میکند؟ چقدر بعضی از سخنان شما که برخلاف عقل و منطق است مرا به تعجب شدید وا میدارد!!
اما در مورد صفات حزن و سرور و حسرت و رحمت در نفس انسان، خداوند این صفات را با قدرت کلمات خود در نفس انسان آفریده و هرکس که هدایت بخواهد را هدایت کرده و هرکس گمراهی را بخواهد، گمراه مینماید و پروردگارت به احدی ظلم نمیکند.
من اصطفاه الله للناس إماماً فزاده بسطةً في العلم ليكون برهان الإمامة؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــــــ
اقتباس المشاركة 91202 من موضوع ردّ المهدي المنتظر إلى الدكتور أحمد عمرو الذي ينكر أن رضوان الله النّعيم الأكبر..
- 9 -
[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــة الأصلية للبيـــــــــــان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=91194
الإمام ناصر محمد اليماني
09 - 05 - 1434 هـ
20 - 03 - 2013 مـ
08:40 صـباحاً
ـــــــــــــــــــــ
هيمنة الإمام المهديّ بسلطان العلم على الدكتور أحمد عمروا بإذن الله؛ ويراه من أراد الحقّ ولا غير الحقّ سبيلاً ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله وآلهم الأطهار وجميع أنصار الله الواحد القهّار إلى اليوم الآخر، أمّا بعد..
ونعود لاستكمال جواب الأسئلة كاظمين الغيظ، وإلى الجواب على السؤال الثالث الذي يقول:
انتهى سؤال أحمد عمرو، ومن ثم نلقي بالجواب بالحقّ على السؤال الثالث ونقول: يا أحمد عمرو، إنّ صفات الربّ الذاتيّة والنفسيّة جميعاً أزليّة. وهنا يطير أحمد عمرو من الفرح فيقول: "إذاً يا ناصر محمد اعترفت أنّ اللهَ غاضبٌ قبل أن يخلق الخلق". ومن ثم يردّ عليه الإمام المهديّ وأقول: أعوذ بالله أن أصف ربّي بالظلم فهو لا يغضب على أحدٍ من عبيده إلا بالحقّ من غير ظلمٍ؛ بل أقصد أن من صفات الربّ النفسية الأزليّة أنه يغضب ويرضى وذلك حتى يرضى على من أطاعه ويغضب على من عصاه، ولكن أحمد عمرو يريد أن يكون اللهُ غاضباً على الخلق من قبل أن يخلقهم ومن قبل أن يبعث إليهم رسله وإنّك لمن الخاطئين يا أحمد عمرو، بل يبعث الله الرسل حتى لا يكون للناس حجّة من بعد الرسل. وبما أنّ من صفات الربّ الأزليّة الغضب والرضى ومن ثم يرضى على من أطاع الله ورسلَه ويغضب على من عصى الله ورسله، وسبق أن فصّلنا ذلك تفصيلاً في كثير من البيانات.
انتهى الجواب على السؤال الثالث.
. ومن ثم نأتي للردّ على السؤال الرابع الذي يقول:
جــ 4 : ومن ثم نقول: يا أحمد عمرو، إنّ الإمام المهدي يؤمن بكافّة صفات الله الذاتيّة والنفسيّة وكذلك مؤمنٌ وموقنٌ أنّ مِنْ صفات الله النفسيّة أنه يغضب ويرضى وأنه يرضى من بعد الغضب، ولو لم يكن كذلك فإذاً لا فائدة من توبة العبد لله متاباً لكون الله قد غضب عليه بسبب فعله ولن يرضى عليه مهما تاب لكون من صفات الله - حسب فتوى أحمد عمرو - أنه لا بدّ أن يمكث الغضب مستمراً في نفس الله ولا ينبغي أن يتحول الغضب إلى رضوان!
ويا أحمد عمروا اتّقِ الله، فتلك عقيدة الشياطين الذين يئِسوا من رحمة الله بأنّه لن يغفر لهم ويرضى عنهم أبداً من بعد أن نالوا بغضبٍ من الله ولذلك يسمى الشيطان بالاسم (إبليس) لكونه مُبْلِس من رحمة الله، وظنُّه الذي ظنَّ في ربّه أرداه وما قدر ربَّه حقّ قدره. انتهى الجواب للسؤال الرابع.
وأما السؤال الخامس فقد سبق الردّ عليه من قبل وفصّلنا الجواب تفصيلاً.
. ومن ثم نأتي للجواب على السؤال السادس الذي سأله أحمد عمروا فقال:
جــ 6 : ومن ثم يردّ عليك الإمام المهدي ناصر محمد اليماني وأقول: إنّ معظم أسئلتك في مصبٍّ واحدٍ ولكن لا مشكلة ونقول: يا أحمد أذكرك وأذكرك باسمي وباسم كافة الأنصار أننا نؤمن أنّ من صفات الله الأزليّة النفسيّة أنّه يغضب ويرضى وتلك من صفات الربّ الأزليّة في نفسه، وذلك حتى يغضب على من عصاه من عبيده ويرضى على من أطاعه من عبيده.
وكذلك نُفتي بالحقّ جميعَ الذين أسرفوا على أنفسهم من عبيد الله جميعاً ونقول لهم: لا تستيئسوا من رحمة الله بسبب فتوى أحمد عمرو أنّ غضب الله في نفسه عليكم لا يمكن أن يتحول إلى رضوان؛ بل الإمام المهدي يُفتيكم حسب فتوى الله إلى الذين أفرطوا في إسراف الذنوب على أنفسهم بكثرة الذنوب فنالوا بالغضب في نفس ربّهم من جرّاء أفعالهم، ومن ثم نفتيهم أن لا يستيئسوا من رحمة الله فإن الله يقبل توبة عباده فيرضى عنهم من بعد الغضب فيبدِّلهم نعمة من الله ورضواناً لئن تابوا وأنابوا إلى ربّهم فاتّبعوا ما أُنزل إليهم من ربّهم، فانظروا لوعد الله للمسرفين في الذنوب من كافة العبيد من الجنّ والإنس ومن كل جنسٍ بأنهم إذا تابوا فأنابوا واتّبعوا ما أُنزل إليهم من ربّهم فإنه سوف يبدل سيئاتهم حسنات وبالغضب رضواناً، وحتى لا يكون لأحدٍ من عبيده الحجّة أنه استيأس من رضوان الله وبأنه لن يرضى من بعد الغضب فيقول: "لا أمَلَ في قبول توبتي كون الله سبق وأن غضب عليّ ولن يرضى عني، إذاً لا فائدة من التوبة". ويا سبحان الله العظيم! تالله يا أحمد عمرو إنّك تدعو إلى اليأس والقنوط من رحمة الله، ويا رجل لو لم يتبدّل الغضب في نفس الله إلى رضوان والسيئات إلى حسنات لمن تاب إلى ربّه متاباً إذاً لاستيأس كافة العبيد من رحمة الربّ المعبود، فسبحان الذي وسع كل شيءٍ رحمةً وعلماً الذي يبدل أحكام ذنوب السوء بحسنات العفو والإحسان وبالغضبَ رضواناً حتى لا يستيئس عبيد الله بأنّ الله قد غضب عليهم لكثرة ذنوبهم فيزعمون أنّه لا أمل أن يغفر لهم الله ويرضى عنهم.
وحتى لا تكون لهم حجّة - ولذلك جعل الله النداء شاملاً لكافة العبيد في السماوات والأرض - بأنّ عليهم أن يستيئسوا من رحمة الله فيقولوا لقد نلنا غضبَ نفس الله بسبب إسرافنا في الذنوب فلا أمل أن يغفر لنا الله ويرضى عنّا كون صفاته النفسيّة لا تتبدل حسب فتوى أحمد عمرو، فلن يرضى من بعد الغضب! وهيهات هيهات.. وحتى لا تكون للعبيد حجّةٌ على ربّهم أنّه لن يرضى من بعد الغضب بسبب إسرافهم في الجرائم والذنوب ولذلك جعل الله النداء يشمل كافة العبيد في الملكوت كله. وقال الله تعالى: {قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
. ومن ثم نأتي إلى السؤال السابع الذي يقول فيه أحمد عمرو ما يلي:
جــ 7 : ومن ثم يردّ عليه الإمام المهدي والحقّ أقول: أنّي لن أرضى بملكوت ربّي حتى يرضى الله لا متحسراً ولا حزيناً، ولن يكون ذلك حتى يُدخل اللهُ عبادَه الضالين جميعاً في رحمته، إنّ ربّي على كل شيءٍ قديرٌ. تصديقاً لقول الله تعالى: {أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ} صدق الله العظيم [المائدة:40].
وما هو الغفران يا أحمد عمرو؟ ألا وإنّه استبدال صفة الغضب بالرضوان. ولكن المهديّ المنتظَر لا يطمع في رضوان الله على الشيطان وأوليائه حتى يذوقوا وبال أمرهم، بل نقصد رضوان الله في نفسه على الذين نجد الربّ متحسراً عليهم وحزيناً من عباده الضالين الذين أصبحوا نادمين على ما فرّطوا في جنب ربّهم من بعد أن أخذتهم الصيحة فأصبحوا نادمين على ما فرطوا في جنب ربهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
وأمّا الذين اتّخذوا غضب الله غايتهم ومنتهى أملهم وهدفهم في هذه الحياة فيناضلون الليل والنّهار لتحقيق غضب نفس الله على عباده فأولئك كذلك وجدناهم نادمين يوم القيامة في علم الكتاب، ولكن ليس أنّهم نادمون على ما فرّطوا في جنب ربّهم! بل نادمون لو أنّهم أضلّوا كافة الأمم جميعاً فيكونوا معهم سواءً في نار جهنّم، إذاً فلن نجد في نفس الله حسرةً عليهم ولا أسفاً ولا حزناً، أولئك المغضوب عليهم الذين يسعون الليل والنّهار إلى عدم تحقيق رضوان الله على عباده، فأولئك أعداء الله وأعداؤنا لم يدخلهم الله ضمن هدفنا كوننا لم نجدهم من النادمين المتحسرين على ما فرطوا في جنب ربّهم، بل وجدنا شياطين الجنّ والإنس نادمين يوم القيامة لو أنّهم جعلوا النّاس أمّةً واحدةً على الكفر بالله ليكونوا معهم سواء في نار جهنّم. تصديقاً لقول الله تعالى: { وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّى يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلا نَصِيرًا} صدق الله العظيم [النساء:89].
ولكن أحمد عمرو لم يفطن لهدف الإمام المهديّ وأنصاره، ألا وإنّها ذهاب الحسرة من نفس الله على الضالين وليس المغضوب عليهم فلن نرضى حتى يرضى، ولذلك تجدنا نقول لن نرضى حتى يرضى في نفسه لا متحسراً ولا حزيناً على الذين ضلّ سعيهم في الحياة الدنيا ويحسبون أنّهم مهتدون.
ألا وأن الفرق لعظيمٌ بين الضالين والمغضوب عليهم كون الضالين إنّما ضلّوا عن الطريق ويحسبون أنّهم مهتدون ويدعون عباده المقربين ليقربوهم إلى الله زلفى، فهم يحبون الله ولكنّهم أشركوا بالله ويحسبون أنّهم مهتدون. وأما المغضوب عليهم فهم يكرهون الله ويكرهون رضوانه، وينقمون على من آمن بالله ويتّخذون من يفتري على الله خليلاً، ويسعون الليل والنّهار ليطفئوا نور الله وهم لا يسأمون، أولئك هم شياطين الجنّ والإنس من أشدّ الكافرين على الرحمن عتياً، بل هم أولى بنار جهنّم صليّاً شياطين الجنّ والإنس. تصديقاً لقول الله تعالى: {فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ﴿٦٨﴾ ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَـٰنِ عِتِيًّا ﴿٦٩﴾ ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا ﴿٧٠﴾} [مريم]، صدق الله العظيم، وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
. ومن ثم نأتي للسؤال الثامن الذي يقول فيه أحمد عمرو ما يلي:
جــ 8 : ومن ثم يردّ على السائلين الإمام المهديّ وأقول: أعوذ بالله أن أكون من الذين قال الله عنهم: {إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿٧﴾ أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [يونس].
وأعوذ بالله أن أكون من الذين قال الله عنهم: {فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿٢٩﴾ ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ} صدق الله العظيم [النجم:29-30].
ولكنّي يا أحمد عمروا أتمنى أن يؤتيني الله ملكوت الدنيا جميعاً لاتّخذها وسيلةً إلى ربّي لنجعل النّاس بإذنه أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيمٍ ليرضى، وكذلك هدف نبيّ الله سليمان عليه الصلاة والسلام ليس تمنيه أن يؤتيه الله ملكوتاً لا ينبغي لأحدٍ من بعده فليس منه حسداً على الدنيا بل حسداً في الجهاد في سبيل الله للأمر بالمعروف والنًهي عن المنكر ليكون هو العبد الأحبّ والأقرب إلى الربّ سبحانه، ولذلك قال نبي الله سليمان: {قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَا يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ} صدق الله العظيم [ص:35].
فليس ذلك الدعاء من نبي الله سليمان حبّاً في ملكوت الدنيا وأنّه رضي بها حاشا لله! بل يريد أن يتخذ المُلك وسيلةً ليكون من أشدِّ المتنافسين في حبّ الله وقربه. فهل فقهت الخبر يا فضيلة الدكتور أحمد عمروا؟ ولدينا مزيدٌ من سلطان العلم مما علّمني ربّي، سبحانك ربّي لا علم لي إلا ما علمتني إنّك أنت العزيز الحكيم، وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
. ومن ثم نأتي للسؤال التاسع الذي يقول فيه أحمد عمرو ما يلي:
جــ 9 - ومن ثم يردّ عليه بالجواب الإمام المهدي ناصر محمد اليماني وأقول: حاشا لله أنّ يكون ربّي خلق أعمال السوء للإنسان أو أمر بالسوء والفاحشة! تصديقاً لقول الله تعالى: {وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
وربّما يودّ الدكتور أحمد عمرو أن يقول: ولكنّي أقيم عليك الحجّة من محكم القرآن بقول الله تعالى: {وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم [الصافات:96]. ومن ثم يردّ عليه الإمام المهديّ وأقول: إنّما البيان الحقّ لقول الله تعالى: {وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ}، أي خلقكم وخلق الأصنام التي تعملوها مما خلق الله سواء تعملونها من الحديد أو من النحاس أو من الذهب أو الفضة أو تنحتوها من الحجارة فهي من خلق الله جميعاً. تصديقاً لقول الله تعالى: {قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾ وَاللَّـهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾} صدق الله العظيم [الصافات].
ويا رجل كيف يكون عمل الإنسان من خلق الله سبحانه؟ إذاً فلمَ يعذبهم الله على أعمالهم ما دامت الأعمال من خلقه؟ فيا عجبي الشديد من بعض الأقاويل المخالفة للعقل والمنطق!
وأما صفات الحزن والفرح والحسرة والرحمة في نفس الإنسان فنقول: أوجد الله تلك الصفات في أنفس عباده بكلمات قدرته فيهدي من يشاء الهدى ويُضلّ من يشاء الضلالة ولا يظلم ربّك أحداً.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
من اصطفاه الله للناس إماماً فزاده بسطةً في العلم ليكون برهان الإمامة؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
______________