الإمام ناصر محمد اليماني
18 – شوال - 1438 هـ
12 – 07 – 2017 مـ
۲۱- تیر -۱۳۹۶ ه.ش.
05:52 صبح
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
___________________
بیانی برای تذکر و یادآوری به مؤمنان؛ همانا که تذکر به نفع مؤمنان است والحمد لله أرحم الراحمين ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله أجمعين لا نفرّق بين أحدٍ من رسله ونحن له مسلمون، والصلاة والسلام على كافة المؤمنين لا يشركون بالله شيئاً في كلّ زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
ای مؤمنان جهان در امت امام مهدی منتظر؛ این فضل عظیم خداوند برشماست که مقدر فرموده در دورانی زندگی کنید که امام مهدی منتظر توسط خداوند درآن عصر برانگیخته می‌شود؛ پس شکرگزار باشید و از اولین کسانی مباشید که نسبت به دعوت امام مهدی منتظر کافر می‌شوند؛ دعوتی که بر اساس بصیرتی است که از جانب پروردگارش آمده است. چون حجت بالغه و کامل نزد خداست و خداوند درعلم کتاب خود قرآن عظیم؛ دانش امام مهدی را بر شما فزونی داده است. سزاواز امام مهدی منتظر نیست که قرآن را مانند مفسران ازروی اجتهاد شخصی بیان کرده و بعد از تفسیر خود را از آن مبری کرده و بگوید:"والله اعلم".
پس امام مهدی در برابر نوشته‌های مفسرانی که از روی ظن و گمان- کتاب خدا را- تفسیر می‌کنند حجت آورده و می‌گوید: پناه بر پروردگارم و پرورگار شما که ندانسته و بدون آگاهی در بیان کتابش به خداوند نسبتی بدهم و چیزی را که یقین ندارم بی شک و تردید مقصود پروردگارم است به وی نسبت دهم. و به علت اعتماد و اطمینان به حق بودن سخنم؛ می‌بینید که تمام علمای مسلمین و یهود و نصاری-مسیحی- را به چالش کشیده و می‌گویم: اگر توانستید ولو در یک مسئله در قرآن عظیم در برابر امام مهدی ناصر محمد الیمانی حجت بیاورید؛ من امام مهدی منتظر ناصر محمد نیستم.
شاید یکی از علمای امت- اگر از علمای اهل سنت باشد- بخواهد بگوید:" صبرکن صبرکن ناصر محمد؛ همین جا و در اولین مسئله ای که در این بیان آمده؛در برابرت حجت اقامه می‌کنم و آن نام توست که ناصر محمد است؛ ما معتقدیم نام امام مهدی منتظر محمد بن عبدالله است" . و یا طبق عقیده برخی از شیعیان خواهد گفت:" مهدی منتظر محمد بن حسن عسکری است". پس در برابر شیعه و سنی به حق حجت آورده و می‌گویم: والله والله ای جماعت اهل سنت و شیعیان؛ همه شما اعتقاد دارید که خداوند امام مهدی منتظر را ناصر محمد ( یاری دهنده محمد ) برمی‌انگیزد و در این امر هیچ شک و تردیدی نیست و اگر این عقیده حق را باور نداشته باشید به فرموده خداوند تعالی کافر شده‌اید که می‌فرماید:
{مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]
و این آیه از آیات محکم قرآنی است که به زبان عربی مبین نازل شده؛ از آیات بینه‌ای است که تنها فاسقان نسبت به آن کافر می‌شوند؛ چون این آیه؛ آیه‌ای محکم و برای تمام مردم عالم روشن است و نیازی به تفسیر ندارد و هرکس که زبان عربی مبین بداند؛ آن را درک می‌کند؛ فرقی ندارد عرب باشد یا غیر عرب؛ چون خداوند به تمام مردم عالم فتوا می‌دهد که بعد از تمام انبیایی که در اقوام گذشته بر انگیخته بود؛ آخرین نبی خود و بخاتم الأنبياء محمد رسول الله صلّى الله عليه وسلم را برای آنان برانگیخته است. خداوند به شما فتوا می‌دهد او را با رساله خود قرآن عظیم برای هر دو گروه بزرگ جن و انس-الثقلین- برانگیخته و این رساله را تا یوم الدین از تحریف و دست‌کاری محفوظ نگاه می‌دارد. خداوند مقرر داشته تا این کتاب از زمان نزولش تا یوم الدین ذکرعالمیان نسل بعد از نسل در هر زمان و مکانی باشد و آن را حجت بالغه خود در برابر همه امت‌ها قرار داده است.چه امت‌هایی که در دورانی زندگی کردند که عصر قرآن عظیم است و بدون این که با قرآن مجید به راه خداوند عزیز و حمید هدایت شوند هلاک گردیدند مگر کسی که پروردگارمبه او رحم کند! چه علمایی که هم خود گمراه شدند و هم امت خود و امت‌های بعدی را به گمراهی کشاندند چون با حجت این که می‌خواهند قرآن عظیم را تفسیر کنند؛ سخنان ناحق گفته و به خداوند نسبت ناحق دادند! سبحان الله العظیم: هرچقدر هم که آیه از آیات بینه و ام الکتاب قرآن عظیم باشد؛ می‌بینید مفسران برایش تفسیر آورده‌اند! ای عجب ای خردمندان و اولی الألباب؛ والله اگر یکی از شما به برادرش بگوید به آفتاب نگاه کن؛ آیا این آفتاب نیست؟ فرد مورد سؤال به سؤال کننده می‌گوید:" این چه سؤال عجیبی است؛ مگر چیزی واضح‌تر از خورشید در زمان طلوع در مشرق یا غروب در مغرب در آسمان هست! چطور می‌گویی آیا این خورشید نیست؟ همه امت‌ها نسل بعد از نسل می‌دانند این خورشید است".پس در برابر مفسران به حق حجت آورده و می‌گوییم: آیات ام الکتاب که آیات محکم قرآن عظیم هستند نیز همین وضع را دارند و از زمان تنزیل‌شان نسل در نسل در میان امت‌ها منتقل شده‌اند تا به این امت رسیده اند ولی تمام امت‌ها از تفاسیر مفسران پیروی کرده‌اند؛ بدون این که هیچ روی انها فکر کنند و عقل‌شان را به کار گیرند؛ والله والله کسانی که از عقل خود استفاده نمی‌کنند از چهارپایان هم گمراه‌ترند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا ﴿ ﴿٤٤﴾}صدق الله العظيم [الفرقان].
اینجا برای تمام اهالی آتش روشن می‌شود علت گمراهی آنان عدم استفاده از عقل و پیروی کورکورانه بوده است و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{ إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾ تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾ قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾ فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾} صدق الله العظيم [الملك].
شاید یک از علما بخواهد بگوید:" ناصر محمد؛ در مورد اولین مسئله دعوتت، ما را گمراه نکن ؛ چون اولین حجت ما در برابر تو موضوع اسم توست که ناصر محمد است ونام تو بر خلاق عقاید ما در مورد نام امام مهدی است و ما اعتقاد نداریم خداوند مهدی منتظر را ناصر محمد ( یاری دهنده محمد ) برانگیزد" پس امام مهدی منتظر ناصر محمد در برابرتان حجت آورده و می‌گوید: اعوذ بالله: پس آیا اعتقاد شما این است که خداوند مهدی منتظر را برای یاری به شیطان رجیم برمی‌انگیزد! شما را چه می‌شود این چگونه حکمی است؟. حتما پاسخ شما این خواهد بود که:" ای مرد از خدا بترس؛ ما تمام مسلمانان عرب و عجم که به قرآن عظیم ایمان داریم؛ معتقدیم خداوند مهدی منتظر را ناصر محمد ( یاری دهنده محمد )برمی‌انگیزد چون آخرین رسول و نبی خدا محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم است تصدیق فرموده خداوند تعالى:
{مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب].
پس امام مهدی منتظر ناصر محمد در برابرتان حجت حق می‌اورد و می‌گوید: پس چرا اسم حق مرا که بر اساس تقدیر مقدر شده در کتاب مسطور و از زمانی که در گهواره بودم بر من نهاده شده یعنی ناصر محمد را انکار می‌کنید؛ من که این اسم را امروز برای خودم انتخاب نکرده‌ام؟ ای عجب ازاعراب؛ اگر ازاساتید لغت عربی سؤال کنید و به‌انان بگویید آیا "تواطوء" یعنی تطابق یا یعنی توافق و همراهی؟ جواب همگی آنان به شما یک زبان این است:" خیر به هیچ وجه؛ در لغت عربی مقصود از "تواطوء" تطابق و یکی بودن نیست؛ بلکه معنی "تواطوء" توافق و همراهی است" پس امام مهدی منتظر ناصر محمد حجت اقامه کرده و می‌گوید: الحمدلله رب العالمین؛ برای همین در فتوای محمد رسول الله اشاره شده که نام محمد همراه نام امام مهدی است؛ نفرموده است اسم او مطابق اسم من است و با آن یکی است؛ بلکه فرموده است :يوافق اسمه اسمي (اسم او همراه اسم من است).صدق عليه الصلاة والسلام.
برای همین به شما می‌گویم: یا ایها الناس؛ من امام مهدی ناصر محمدم و خداوند مرا به عنوان رسول و نبی برنیانگیخته است؛ بلکه من ناصر و یاور آن چیزی هستم که خداوند بر محمدرسول الله و برای تمام مردم نازل فرموده یعنی این قرآن عظیم که در تمامی شهرهای عالم موجود است. من وحی جدیدی ندارم؛ بلکه قرآن را با قرآن برای شما بیان می‌کنم؛ بدون این که در آن اختلاف و تناقضی باشد و می‌گویم: خداوندی که پروردگار من و شماست را عبادت کنید و خداوند بهشت را برهرکسی که به او شرک بیاورد حرام کرده است و جای‌گاه او در آتشی است که بدترین قرارگاه است و بدانید که هر آن چه که در ملکوت است همگی بندگان خداوند یکتایی هستند که شریکی برایش نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ﴿٨٨﴾ لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا ﴿٨٩﴾ تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا ﴿٩٠﴾ أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا ﴿٩١﴾ وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا ﴿٩٢﴾ إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].
شاید یکی از پرسش‌گران این سؤال را بخواهد مطرح کند:" ناصر محمد؛ آیا تمام بندگان او به تنهایی در پیشگاه خدا حاضر خواهند شد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم؟".امام مهدی ناصر محمد در جواب پرسش‌گران می‌گوید: از خدا بترسید در قرآن عظیم تناقض وجود ندارد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿٤٩﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [الواقعة].
شاید یکی از پرسش‌گران بخواهد بگوید: مگر خداوند تعالی نفرموده است:
{وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم
ای کسی که گمان میکنی قرآن را با قرآن بیان میکنی؛ مقصود خداوند چیست که می‌فرماید:
{وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم
ناصر محمد یمانی در پاسخ او می‌گوید: همانا که مقصود خداوند کسی است که در این دنیا به او ملک عطا شده و در حالی در برابر پروردگارش قرار می‌گیرد که نه مالی دارد و نه ملک و مملکت و قدرتی. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۴].
ای بندگان خدا از پروردگارتان بترسید و تقوا کنید؛ والله والله والله هرکس اعتقاد داشته باشد بنده‌ای در پیشگاه خداوند رب المعبود برایش شفاعت خواهد کرد؛ به خدا شرک آورده و نسبت به ارحم الراحمین بودن خدا کافر شده است. شاید یکی از علمای پرآوازه مسلمین بخواهد بگوید:" ولی تمام مسلمانان و علمای‌شان معتقدند در یوم الدین محمد رسول الله شفاعت آنان را خواهد کرد؟" پس در برابر تمامی مسلمانان و علما و امت‌شان به حق حجت اقامه کرده و می‌گویم: آیا از پروردگار عالمیان نمی‌ترسید؟ آیا خداوند محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم را جز برای این برانگیخته که به شما در مورد این عقیده باطل هشدار دهد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿٤٩﴾ قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ ﴿٥٠﴾ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]؟
ممکن است یکی از علمای امت بخواهد بگوید:" آیا تو منکر شفاعت محمد رسول الله برای امتش در پیشگاه پروردگار عالمیان هستی ای مرد؟"
امام مهدی ناصر محمد در برابرتان حجت اقامه می‌کند؛ و هم چنین حجتی که از احادیث حق سنت است. محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم فرمود:
[يَا مَعْشَرَ قُرَيْشٍ اشْتَرُوا أَنْفُسَكُمْ، لاَ أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا بَنِي عَبْدِ مَنَافٍ لاَ أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، يَا عَبَّاسُ بْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لاَ أُغْنِي عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا صَفِيَّةُ عَمَّةَ رَسُولِ اللَّهِ لاَ أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا، وَيَا فَاطِمَةُ بِنْتَ مُحَمَّدٍ لا أُغْنِي عَنْكِ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا]صدق عليه الصلاة والسلام.
[ای قریش نفس خودتان را خود بخرید ( واز آتش نجات دهید ) من نمی توانم برای شما نزد خدا کاری کنم ای بنی عبد مناف من نمی توانم شما را از چیزی بی نیاز کنم (و در آخرت شما را از آتش نجات دهم ) ای عباس بن عبدالمطلب من نمی توانم تو را نزد خدا بی نیاز کنم ( وچیزی از عذاب خدا را از تو دفع کنم) ای صفیه عمه ی رسول خدا صلی الله علیه وسلم من نمی توانم تو را نزد خدا بی نیاز کنم و ای فاطمه دختر من نمی توانم تو را نزد خدا بی نیاز کنم ( و عذاب را از تو دفع نمایم).]
به کلام قرآن و احادیث حق سنت نبوی بنگرید که چگونه بدون این که هیچ اختلافی باهم داشته باشند سخنی یکسان را نقل می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ ۚ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الممتحنة].
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [السجدة].
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛در آیات محکم کتاب خدا اثری از این که ولی یا نبی خدا در پیشگاه او برای شما شفاعت کند، پیدا نمی‌کنم؛ سبحانه عمّا يشركون! هرکس که خداوند یکتا و بی‌شریک را عبادت می‌کند؛ بگوید: شهادت می‌دهم خداوند ارحم الراحمین است؛ اگرپروردگارم به من رحم نکند وبا رحمتش مرا از آتش نجات نداده و با رحمتش مرا وارد بهشت نکند، چه کسی بعد از او به من رحم خواهد کرد که بخواهم امید داشته باشم در پیشگاه خداوندی که از تمام انبیاء و رسولانش و از پدر و مادر نسبت به من رحیم‌تر است؛ شفاعتم را بکند؟ خداوند ارحم الراحمین است.
ای جماعت مسلمانانی که به دلیل عقیده شفاعت انبیاء و اولیا مشرک شده‌اید؛ والله والله شما از کسانی هستید که خداوند در مورد آنان می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾ أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٠٧﴾ قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨﴾ } صدق الله العظيم [يوسف].
شاید قومی که محبوب خداوندند و محب اوـ یحبهم الله و یحبونه- یک زبان بخواهند بگویند:" ای امام ما؛ تو و خداوند را به شهادت می‌گیریم و شاهد بودن خدا کافی است که ما ایمان داریم خداوند ارحم الراحمین است و به خاطر صفت ارحم الراحمین بودنش حتما باید در نفسش برای تمام امت‌هایی که به خود ظلم کرده و هلاک شدند به شدت متحسر و حزین باشد؛ عقل و منطق این را می‌گوید؛ عقل و منطق هر کسی که به صفت رحمت در نفس خداوند ایمان داشته باشد و او را ارحم الراحمین بداند؛ یعنی این که رحم خدا بیش از رحم مادر به فرزندش است؛ به این ترتیب حال خداوند ارحم الراحمین را چگونه می‌دانی؟"
جواب شما را مستقیم به پروردگار می‌سپاریم تا از حال خود به شما خبر دهد؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
شاید مادری که نسبت به فرزندش ترحم دارد بگوید:" ناصر محمد یمانی؛ والله اگر پسرم هزار سال در برابرم عصیان کند و بعد ببینم در آتش جهنم فریاد می‌کشد و به خاطر کوتاهی‌هایی که در نزد مادرش کرده نادم است؛ احساس حسرت برای پسرم می‌کنم و جز پروردگارم کسی از عظمت حسرت من بر فرزندم خبر ندارد. و می‌گویم: اگر این حال من است؛ پس حال خداوند ارحم الراحیمن که از مادر به پسر رحیم‌تر است چگونه است؟" امام مهدی در پاسخ پرسش‌گران می‌گوید؛ عزیزان من آیا خدا خودش مستقیم از حال خود خبر نداده است:
{ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
و این بعد از آن است که امت‌ها به خاطر کوتاهی‌های خود در نزد پروردگارشان حسرت خورده و تک تک‌شان می‌گویند:
{أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
و اینجا دیگر اصرار ندارند به کفر نسبت به خدا بازگردند و نمی‌خواهند به دشمنی با خدا و رسولانش باز گردند؛ بلکه به خدا و رسولانش ایمان دارند و تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾}صدق الله العظيم [يس].
اینجاست که خداوند در نفسش برای بندگانی که به خود ظلم کرده‌اند متحسر و حزین می‌گردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
ولی ای بندگان خدا؛ بعد از مرگ‌تان از رحمت خدا مأیوس نباشید؛ اگر از رحمت او نا امید شوید در حق خود ظلم بزرگی کرده‌اید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
شاید یکی از پرسش‌گران بخواهد سؤال کند:" برای ما برهانی بیاور که نشان دهند مقصود از "ابلاس"؛ یأس است" . به پرسش‌گران با این فرموده خداوند تعالی پاسخ می‌دهیم که می‌فرماید:
{اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٨﴾ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ ﴿٤٩﴾ فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [الروم].
ای جماعت عذاب شوندگان؛ از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ اگر به درگاه خداوند دعا کنید، بدون این که شریکی برایش بگیرید و اگر تنها او را بخوانید؛ شما را مورد رحمت قرار می‌دهد؛ چون در کتاب این موضوع را برای‌تان پیدا کردم و دیدم شما به علت مأیوس بودن از رحمت خدا بعد از مرگ‌تان هم به خود ظلم می‌کنید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾ وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾ حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]
ای بندگان خدا! همانا که بعد از مرگ باب قبول اعمال برشما بسته می‌شود ولی خدا باب تضرع و دعا برای رحم کردن را بر شما نمی‌بندد. بگویید:" پروردگارا؛ چه کسی ذر ذتیا و آخرت بیش از تو به ما رحم می‌کند؟ ما را مورد مغفرت خود قرار ده و به ما رحم کن و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی"
خدایا ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.
ممکن است یکی از بندگان نعیم اعظم بخواهد بگوید:" امام من صبرکن صبرکن؛ این بیان را تمام نکن تا این که به این سؤآل پاسخ دهی؛ پس گوش کن چه می‌گویم: وقتی به عظمت حزن و تحسر در نفس پروردگارم آگاه شده و به ان یقین کردم؛ والله والله به نعیم جنات نعیمی که در نزد پروردگارم است راضی نخواهم شد تا این که پروردگارم مسرور باشد و حزن و تحسری نداشته باشد؛ اگر چنین نشود خواهم گفت الهی مرا برای چه آفریدی؛ آیا مرا برای بهشت افریده‌ای یا بهشت را برای ما و ما را هم برای خودت؛ برای خداوند یکتایی که شریکی برایت نیست؟ سبحانک ربی راضی نخواهم شد تا تو راضی شوی. امام من گوش کن؛ من تو را و خدا را به شهادت می‌گیرم وشاهد بودن خداوند کافی است؛ در نزد خداوند الرحمن عهد بسته‌ا که به جنات نعیم راضی نشوم تا پروردگار و حبیب قلبم راضی شود و متحسر و حزین نباشد؛ ای امام عالمیان؛ آیا تو هم مثل ما هستی؟"
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: به خداوند قسم آری؛ امام مهدی ناصر محمد یمانی مانند و هم رأی قومی است که محبوب خداوندند و محب او- یحبهم الله و یحبونه- انگار که به علت شباهت قلب‌های‌شان؛ یک قلب دارند. آیا حبیب می‌تواند در حالی که محبوبش متحسر و حزین است؛ سعادت‌مند باشد و مسرور؟ تازه این در سطح محبت انسان به انسان است؛ وقتی حبیبی ببیند محبوبش متحسر و حزین است احساس سعادت و خوش‌بختی نمی‌کند؛ چه برسد به حال مؤمنان که خداوند را بیش از هر چیز دوست دارند؟ والله والله والله بعد از این که امام مهدی به آنان خبر داد پروردگارشان متحسر و حزین است؛ به ملکوت بهشت نعیم راضی نمی‌شوند؛ هرگز راضی نمی‌شوند؛ بلکه مصر هستند تا رضوان نفس خدا محقق شود و تا بی نهایت راضی نخواهند شد مگر پروردگارشان راضی شود.
شاید یکی از علمای پرآوازه مسلمین بخواهد بگوید:" ناصر محمد از خدا بترس؛ برای خدا قایل به صفت فرح و حزن شده‌ای؟" امام مهدی ناصر محمد یمانی درپاسخ می‌گوید: به خدا قسم که چنین است؛ خداوند مسرور و محزون می‌شود؛ خداوند از توبه بندگانش مسرور و اگر در حالی بمیرند که به خود ظلم کرده‌اند؛ محزون می‌شود. یا مگر شما به عظمت سرور خداوند از توبه بنده‌اش ایمان ندارید که درحدیث حث سنت نبوی آمده و از محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم نقل شده:
[الله أشد فرحاً بتوبة عبده من أحدكم براحلته التي عليها طعامه وشرابه، فأضلها في أرض فلاة، فاضطجع قد أيس منها، فبينما هو كذلك إذا هو بها قائمة على رأسه، فلما رآها أخذ بخطاها وقال من شدة الفرح: اللهم أنت عبدي وأنا ربك! أخطأ من شدة الفرح] صدق عليه الصلاة والسلام.
[همانا خداوند شادتر مي شود به توبۀ بنده اش بیش از يکي از شما که در بيابان بر شترش سوار بوده، ناگهان شترش از نزدش فرار کرده، در حاليکه طعام و آبش بر بالاي شتر باشد و چون از رسيدن به شترش مأيوس و نا اميد شده آمده و در سايۀ درختي غلطيده است که ناگهان متوجه مي شود که شترش در کنارش ايستاده است، و او زمامش را بدست مي گيرد و از نهايت شادماني ميگويد: خدايا تو بنده ی مني و من خداي تو ام! و از نهايت شادماني "الفاظ را اشتباه تلفظ مي کند"]
بیانی برای تذکر و یادآوری به مؤمنان؛ همانا که تذکر به نفع مؤمنان است والحمد لله أرحم الراحمين ..
